ကျောင်းသား၏ စွမ်းဆောင်ရည်ကို ပြောင်းလဲစေနိုင်သည့် အခန်းတွင်းနေရာချထားမှု

အခန်းတွင်းနေရာချထားမှု ဟုဆိုရာတွင် စာသင်ခန်းတွင်း ကျောင်းသားအရေအတွက်နှင့် စာသင်ခန်းရှိ ပေါင်းစပ်ပါဝင်မှုအတိုင်းအတာတို့ကို ဆိုလိုပါသည်။

ထို့အပြင် မူလတန်းနှင့် အလယ်တန်းဆင့် ပညာရေးတွင် အထူးပံ့ပိုးမှုရရှိသော ကျောင်းသားများ၏ စွမ်းဆောင်မှုနှင့် ပုံမှန်ပံ့ပိုးမှုရသော ကျောင်းသားများ၏ စွမ်းဆောင်မှုကို နှိုင်းယှဉ်လေ့လာကြည့်ခဲ့ပါသည်။ ထိုသို့လေ့လာရာတွင် ကျောင်းသားများ၏စွမ်းဆောင်ရည်ကိုအမျိုးမျိုးသောစဉ်းစားတွေးခေါ်မှုနယ်ပယ်များနှင့် သက်ဆိုင်သည့်အလုပ်များကို လုပ်ဆောင်နိုင်ရန် သင်ယူနိုင်သည့် အရည်အချင်းများ ဖြင့်တိုင်းတာခဲ့ကြပါသည်။ ထို့အပြင် ကျောင်းသားများ၏ အဆင့်ရမှတ်များနှင့် မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်တိုက်တွန်းလှုံ့ဆော်မှု အတိုင်းအတာများကိုလည်း ထည့်သွင်းအသုံးပြုခဲ့ပါသည်။

“တူညီသောအခန်းတွင် အခြားပံ့ပိုးမှုရနေသည့် ကျောင်းသားများနှင့် အတူထားရှိသော ကျောင်းသားများတွင် အကျိုးခံစားမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။”

ဖင်လန် နိုင်ငံ၏ ပညာရေးစနစ်တွင် ကျောင်းသားများကို ထောက်ပံရာတွင် အဆင့်သုံးဆင့် ဖြင့်ထောက်ပံ့ပေးထားပါသည်။ 

General အဆင့် နှင့် Intensified အဆင့်ကို ပုံမှန်စာသင်ခန်းများတွင် ထောက်ပံ့ပေးထားပြီး Special အဆင့်ကို အထူးထောက်ပံ့မှုကိုရရှိသော ကျောင်းသားများတွင်တွေ့ရပြီး ၎င်းတို့သည် ရွေးချယ်စရာများပို၍ များပြားနေတတ်ပါသည်။ လေ့လာမှုများအရ အထူးပံ့ပိုးမှုရရှိသောကျောင်းသားများသည်ပျမ်းမျှအားဖြင့် လူနည်းစုဖြင့်သာ အတန်းကို ဖွဲ့စည်းထားပါသည်။ သို့သော် စာသင်ခန်း၏ အရွယ်အစားသည် ကျောင်းသားများ၏ ဗဟုသုတသိမြင်မှုဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများတွင် အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိပေ။

“ဒါက စာသင်ခန်းထဲတွင် ကျောင်းသားမည်မျှရှိသည်နှင့် မဆိုင်‌ပေ၊ ဒါပေမဲ့ အတန်း၏ဖွဲ့စည်းမှုသည် ပို၍ အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍတွင် ပါဝင် နိုင်သည်ဟု ဆိုလိုနိုင်ပါတယ်” ဟု အထက်ပါအကြောင်းအရာနှင့် ပတ်သက်၍ ပါရဂူဘွဲ့ကျမ်းကို ပြုစုနေသူ Ninja Hienonen က ဆိုပါသည်။

ပုံမှန်စာသင်ခန်းများ၌ထားရှိသည့်အထောက်အပံ့ကိုလက်ခံရရှိသည့်ကျောင်းသားများသည်အခြားကျောင်းသားများအားတူညီသောအတန်းတွင်ထောက်ပံ့မှုကိုလက်ခံရရှိခြင်းမှအကျိုးရှိပုံရပါသည်။ သို့သော် အထောက်အပံ့ရသည့် ကျောင်းသားအရေအတွက် နည်းတူ ထို့သို့ကျောင်းသားများကို အောင်မြင်စွာ ထောက်ပံ့နိုင်ရေးကလည်း များစွာအရေးကြီးပါသည်ဟု သူမက ထောက်ပြထားသည်။

“ကျောင်းသားများ မတူကွဲပြားမှုကို စီမံနိုင်ရန် ကျောင်းများမှာ နည်းလမ်းများ လိုအပ်ပါသည်” 

အထူး သို့မဟုတ် ပုံမှန်စာသင်ခန်းများ၌ ထားရှိသည့် အထူးအထောက်အပံ့ကို လက်ခံရရှိသော ကျောင်းသားများအကြား ကွဲပြားခြားနားမှုများကို စူးစမ်းလေ့လာသောအခါ မည်သည့်သိမြင်မှုဆိုင်ရာလုပ်ဆောင်မှုများတွင်မဆို ကွဲပြားခြားနားမှုများမရှိသည်ကို တွေ့ရပါသည်။ 

သို့သော်အထူးသင်တန်းများမှကျောင်းသားများသည်အချို့သောအဓိကဘာသာရပ်များတွင်ပိုမိုမြင့်မားသောအဆင့်များကိုရရှိခဲ့သည်ကိုလေ့လာရပါသည်။ 

ထို့အပြင်  ကိုယ်တိုင်လေ့လာမှုပြုသည့်လေ့လာသင်ယူမှုလှုံ့ဆော်မှုစကေးများအရ   အထူးသင်တန်းများမှကျောင်းသားများသည်ပိုမိုမြင့်မားသောအဆင့်အတန်းများရရှိရန်၊ သူတို့၏ရွယ်တူချင်းများထက်သာလွန်အောင်မြင်ရန်နှင့်သူတို့၏စွမ်းရည်ကိုအခြားသူများအားပြသရန် ရည်ရွယ်ထားကြောင်း တွေ့ရပါသည်။ သို့သော် အထူးထောက်ပံ့ခြင်း မရရှိသည့် ကျောင်းသားများသည် အထောက်အပံ့ရရှိသည့် ကျောင်းသားများ၏ စွမ်းဆောင်မှုနှင့် ယှဉ်လျှင် အနည်းငယ်နိမ့်ကျနေသည်ကို တွေ့ရပါသည်။

“ထောက်ခံမှုလက်ခံရရှိသည့်ကျောင်းသားများသည်အခြားကျောင်းသားများအပေါ်ဆိုးကျိုးသက်ရောက်နိုင်သည်ဟုမဆိုလိုပါဘူး၊ ဆိုလိုသည်မှာကျောင်းများအနေဖြင့် ကျောင်းသူကျောင်းသားများအားတစ်သမတ်တည်းဖြစ်သောစာသင်ခန်းများဖန်တီးရန် ရည်ရွယ်ပါသည်။ နောက်ပြီး ကျောင်းသားများကြား ကွဲပြားခြားနားမှု မဖြစ်စေရန် ကျောင်းများမှ စီမံခန့်ခွဲရန် နည်းလမ်းများ စီစဉ်ထားသင့်ပါသည်”ဟု သူမက နိဂုံးချုပ်ထားပါသည်။

“ ကျောင်းသားများ၏ သင်ယူမှုနှင့် ပတ်သက်၍ အတန်းနေရာချထားမှုအတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်းများကို အထောက်အကူရန် သတင်းအချက်အလက်များကို လိုအပ်သည်။” 

‘လေ့လာမှုအပေါ်အခြေခံပြီးထောက်ခံမှုရသည့်ကျောင်းသားများနေရာချထားခြင်းသည်ကျောင်းသားအားလုံးအပေါ်သက်ရောက်မှုရှိသည်” ဟု Heinonen မှ ဆိုထားပါသည်။

By Myanmar Education Guide -EDGE 

Ref: University of Helsinki